Po raz drugi chciałbym napisać kilka słów dla Pań. Trochę się oczywiście podlizać, ale przede wszystkim poruszyć dość ważny temat.
Temat zahaczający o filozoficzne rozprawy i potężna psychoanalizę. Temat, którego należy unikać jak ognia.
Więc musimy go poruszyć.
A rzecz jest o byciu lepszym kierowcą. Byciu lepszym kierowca od płci przeciwnej.
Męska duma nie pozwala przyznać nam, że jakaś kobieta może dobrze jeździć samochodem i często padają ofiarą naszych żartów. Ale jak jest naprawdę?
Wstyd mi to przyznać, ale zachowywałem się bardzo źle. Notorycznie żartowałem z umiejętności prowadzenia mojej ukochanej. Tymczasem prawda jest taka, że nie chciałem dopuścić do siebie
myśli, że ona może dobrze prowadzić. Przecież kiedy w samochodzie jedzie kobieta i mężczyzna prowadzić powinien facet. Po co biedna dziewczyna ma się męczyć? A co jeśli ona lubi prowadzić samochód? Co jeśli odróżnia od siebie pedały i potrafi parkować?
Te pytanie nasunęły mi się pewnego razu na myśl, ale zbagatelizowałem to. Pomyślałem sobie, że nawet jeśli faktycznie potrafi jeździć samochodem to w czysto teoretycznych warunkach. Na pewno nie poradzi sobie w warunkach prawdziwej drogowej dżungli, kiedy do przetworzenia ma masę sygnałów. Jest jednak inaczej, bo daje sobie rade to wszystko ogarnąć. Jednak jest jeszcze jedna "przeszkadzajka", jeden bardzo rozpraszający i bardzo wkurwiają*cy element w układzie kobieta-mężczyzna-samochód. Podpowiem tylko, że to nie samochód.
Będę szczery. Ja sam siedząc na siedzeniu pasażera mam zawsze masę uwag i co chwilę w aucie rozlega się z moich ust "Uważaj!!!". Oczywiście pada też mnóstwo innych złotych rad. I jestem pewien, iż w takim zachowaniu nie jestem jedyny. Większość kobiet kierowców jest przez nas,
facetów, uciśniona właśnie w ten sposób. Gdyby one postępowały z nami w ten sposób i non stop z siedzenia pasażera, gderały nam jakie to błędy popełniamy to z pewnością strzelilibyśmy focha.
Opowiem Wam teraz o przełomowym wydarzeniu w mojej historii postrzegania kobiet jako kierowców. Kilka dni temu staliśmy w potężnym korku. Prowadziła moja piękna wybranka. Tutaj winna znaleźć się łzawa historia rodem z "Tap Madl". Otóż mam straszny uraz do jeżdżenia na siedzeniu pasażera, od kiedy to siedząc właśnie na siedzeniu pasażera uczestniczyłem w dość poważnym wypadku spowodowanym przez głupkowatego kierowce pojazdu, w którym się
znajdywałem - płaczcie wszyscy. Jak wiadomo, najlepszym sposobem walki z takim strachem jest wystawienie na jego działanie. Zatem tak często jak się da daje prowadzić Pięknej.
Temat zahaczający o filozoficzne rozprawy i potężna psychoanalizę. Temat, którego należy unikać jak ognia.
Więc musimy go poruszyć.
A rzecz jest o byciu lepszym kierowcą. Byciu lepszym kierowca od płci przeciwnej.
Męska duma nie pozwala przyznać nam, że jakaś kobieta może dobrze jeździć samochodem i często padają ofiarą naszych żartów. Ale jak jest naprawdę?
Wstyd mi to przyznać, ale zachowywałem się bardzo źle. Notorycznie żartowałem z umiejętności prowadzenia mojej ukochanej. Tymczasem prawda jest taka, że nie chciałem dopuścić do siebie
Te pytanie nasunęły mi się pewnego razu na myśl, ale zbagatelizowałem to. Pomyślałem sobie, że nawet jeśli faktycznie potrafi jeździć samochodem to w czysto teoretycznych warunkach. Na pewno nie poradzi sobie w warunkach prawdziwej drogowej dżungli, kiedy do przetworzenia ma masę sygnałów. Jest jednak inaczej, bo daje sobie rade to wszystko ogarnąć. Jednak jest jeszcze jedna "przeszkadzajka", jeden bardzo rozpraszający i bardzo wkurwiają*cy element w układzie kobieta-mężczyzna-samochód. Podpowiem tylko, że to nie samochód.
Będę szczery. Ja sam siedząc na siedzeniu pasażera mam zawsze masę uwag i co chwilę w aucie rozlega się z moich ust "Uważaj!!!". Oczywiście pada też mnóstwo innych złotych rad. I jestem pewien, iż w takim zachowaniu nie jestem jedyny. Większość kobiet kierowców jest przez nas,
Opowiem Wam teraz o przełomowym wydarzeniu w mojej historii postrzegania kobiet jako kierowców. Kilka dni temu staliśmy w potężnym korku. Prowadziła moja piękna wybranka. Tutaj winna znaleźć się łzawa historia rodem z "Tap Madl". Otóż mam straszny uraz do jeżdżenia na siedzeniu pasażera, od kiedy to siedząc właśnie na siedzeniu pasażera uczestniczyłem w dość poważnym wypadku spowodowanym przez głupkowatego kierowce pojazdu, w którym się
znajdywałem - płaczcie wszyscy. Jak wiadomo, najlepszym sposobem walki z takim strachem jest wystawienie na jego działanie. Zatem tak często jak się da daje prowadzić Pięknej.
Stojąc w korku, na lekkim wzniesieniu, ruszała. Powoli puściła hamulec i samochód w wolnym tempie staczał się do tyłu. Wystraszony zaciągnęłam ręczny z jakimś okrzykiem złości. Przyjęła to ze spokojem. Nie skomentowała. I wtedy zacząłem myśleć. Co ja bym zrobił, na jej miejscu? Przecież biedna nie zrobiła nic złego ot powolne ruszanie.
Ile jeszcze takich sytuacji przemilczała?
Chciałbym mieć taką odporność.
I to akurat nie podlizywanie się.
Panuje przeświadczenie, że samochody to domena mężczyzn czego z resztą nie rozumiem.
I można sobie pomyśleć, że jak kobiety maja jeździć dobrze skoro my im nie dajemy.
W moim odczuciu prawda jest taka,
że nasze drogie Panie są kierowcami takimi jaki my - jeden prowadzi lepiej, drugi gorzej.
Nie bójmy się kobiet za kierownicą, przecież wszędzie tam gdzie pojawiają się panie świat zaczyna nabierać kolorów i piękna.
Dawajmy kluczyki naszym wybrankom częściej, a nie tylko wtedy, kiedy my delikatnie mówiąc nie jesteśmy w stanie prowadzić.
Gwarantuję, że się opłaci. Zawsze się opłaca. W końcu kim byłby mężczyzna bez kobiety?
Ile jeszcze takich sytuacji przemilczała?
Chciałbym mieć taką odporność.I to akurat nie podlizywanie się.
Panuje przeświadczenie, że samochody to domena mężczyzn czego z resztą nie rozumiem.
I można sobie pomyśleć, że jak kobiety maja jeździć dobrze skoro my im nie dajemy.
W moim odczuciu prawda jest taka,
że nasze drogie Panie są kierowcami takimi jaki my - jeden prowadzi lepiej, drugi gorzej.
Nie bójmy się kobiet za kierownicą, przecież wszędzie tam gdzie pojawiają się panie świat zaczyna nabierać kolorów i piękna.
Dawajmy kluczyki naszym wybrankom częściej, a nie tylko wtedy, kiedy my delikatnie mówiąc nie jesteśmy w stanie prowadzić.
Gwarantuję, że się opłaci. Zawsze się opłaca. W końcu kim byłby mężczyzna bez kobiety?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz